تعریف: گوجه فرنگی در زبان های مختلف اسامی مختلفی دارد مثلاً در آذربایجان خودمان به آن بادمجان قرمز می گویند و افغانی ها به آن بادمجان رومی می گویند نام لاتین آن (Solanum Lycopersicum) است.
تاریخچه: خاستگاه این گیاه از منطقه آمریکای جنوبی و مرکزی است و ابتدا در دوره استعمار قدیم توسط اسپانیایی ها به همه دنیا انتقال یافت.
این گیاه که جزو سبزیجات دسته بندی می شود در قرن شانزدهم به انگلستان منتقل شد و برای اولین بار توسط یک پزشک انگلیسی به نام جان جرارد کشت داده شد و در واقع جان جرارد اولین کسی بود که به این حقیقت دست یافت که گوجه فرنگی حاوی ماده سمی است، که بعد ها مشخص شد که این ماده نوعی سم به نام گلیکوآلکالوئید است و به همین علت او در کتابی که منتشر کرد گوجه فرنگی را یک گیاه سمی اعلام نمود و در نتیجه انتشار این مطلب تا مدتها در انگلستان و آمریکای شمالی خوردن آن به علت ناسالم بودن مرسوم نبود.
تاریخچه ورود به ایران: این گیاه از طریق اروپائیان به ترکیه و ارمنستان و همچنین از طریق مسافران اروپا که اغلب شاهزاده های قاجار بودند وارد ایران شد.
در دوره قاجار خانواده معیری برای اولین بار گوجه فرنگی را در مزرعه ای حدود فرودگاه مهرآباد فعلی تهران کشت کردند.
سم گوجه فرنگی از نظر علمی: گوجه فرنگی حاوی ماده ای به نام توماتین که نوعی گلیوآلکالوئید سمی است، آلکالوئید ها ترکیبات پیچیده نیتروژن دار هستند که معمولاً اثرات قوی فیزیولوژیک بصورت اثرات بازی، روی بدن انسان و حیوانات دارد و شاید یکی از رازهای اینکه این گیاه غذای معمولی حیوانات را تشکیل نمی دهد وجود همین سم آلکالوئید در آن است که بطور طبیعی به سمت آن کشیده نمی شوند.
گوجه فرنگی علاوه بر آلکالوئید دارای اسید سیتریک نیز می باشد که آن هم می تواند روی متابولیسم سلولی اثر منفی داشته باشد که طبیعتاً می تواند عملکرد سلولی را در سوخت و ساز و تولید انرژی، دچار مشکل نماید که این موضوع می تواند موجب کاهش تولید انرژی در سلول ها شده و در تمام سلول های بدن کاهش برآیند فعالیت ایجاد نماید.
آلکالوئید در گوجه فرنگی از نوع سمی می باشد و ساختمان آنها شبیه نیکوتین سیگار می باشد مانند تصویر مقابل:
اغلب آلکالوئید ها ترکیبات متبلوری هستند و می توانند در گیاه بصورت آزاد یافت شوند، این ترکیبات معمولاً دارای اثرات فیزیولوژیک برجسته ای روی سلول های بدن انسان و انواع حیوانات می باشند.
در برخی از مقالات جمله معنی داری روی تصویر گوجه فرنگی نقش بسته است که عینا آورده می شود: گوجه فرنگی برای خورده شدن است یا خیر؟!!
مسمومیت: برگ ها، ساقه و میوۀ سبز (کال) گوجه فرنگی دارای میزان بیشتر سم گلیکوآلکالوئید یا توماتین است و مصرف برگ گوجه فرنگی در چای در حداقل یک مورد موجب مرگ فرد شده است؟!!
حساسیت مصرف: مصرف گوجه فرنگی خام می تواند منجر به بروز حساسیت شود و حتی ممکن است موجب بروز آنافیلاکسی شدید گردد، بخصوص شاهد این موضوع در بچه ها و افراد مستعد به حساسیت می باشیم.
از لحاظ علمی گوجه فرنگی به علت اینکه میزان قند و شیرینی بسیار کمی دارد جزو تره بار محسوب می شود و نه میوه و به غلط این گیاه را برخی افراد جزو میوه ها آورده اند که باید اصلاح شود.
از لحاظ طب سنتی گوجه فرنگی دارای طبع سرد و تر است و موجب افزایش بلغم در فرد یا اصطلاحاً غلبه بلغم می گردد و همچنین به علت دارا بودن خاصیت سودا زایی موجب بروز خارش و حساسیت ها و رکود اخلاط بدن و در نتیجه در مرحله پس از بلغم باعث رسوب سودا در بدن و کم شدن فعالیت اعضای بدن می گردد.
تبلیغات: شاید علت تبلیغات بسیار سنگین غرب بر روی مصرف گوجه فرنگی و تعریف و تمجیدهای اغراق آمیز از این گیاه با اینکه خود مقالات غربی هم به وجود گلیکوآلکالوئید سمی در این گیاه اذعان دارند به علت مقاصد سود جویانه باشد که می تواند موجب پر شدن جیب شرکت های غول آسای دارویی جهان شود، که با ایجاد مسمومیت های خفیف مزمن در مردم جهان و کاهش قدرت سیستم ایمنی بدن آنان موجی از بیماری های خود ایمنی مانند لوپوس، آتریت روماتوئید و ام اس و حتی سرطان را ایجاد نماید چیزی که امروزه در برخی کشورها متاسفانه سونامی بیماری لقب گرفته است.
همچنین رب گوجه فرنگی با توجه به اینکه تغلیظ شده چندین کیلو گرم گوجه فرنگی می باشد، می تواند تجمع سم گلیکوآلکالوئید یا توماتین را به چندین برابر افزایش دهد لذا توصیه ما مصرف زرد چوبه و فلفل سیاه و زرد چوبه به عنوان طعم دهنده و رنگ زا در غذاها می باشد ضمن اینکه باید بدانیم زردچوبه و فلفل سیاه هر دو به شدت ضد سرطان، ضد پوکی استخوان، ضد روماتیسم و مقوی معده و قلب هستند.
بنابراین سایر محصولات گوجه فرنگی مانند آب گوجه فرنگی و ترشی گوجه فرنگی و همچنین سس گوجه فرنگی نیز به علت دارا بودن گلیکوآلکالوئید توصیه نمی شوند.
در کنار کباب ها به جای گوجه فرنگی کبابی می توانید از پیاز کبابی که سیخ شده و روی زغال کباب شده و یا از ریحان و سماق استفاده نمائید.
منبع :http://www.drakbary.com
Patch
